nauczyciel

Story Bits i inne ilustracje na lekcji rosyjskiego i jpjo

Obiecałam Wam kiedyś na Facebooku, że napiszę post ze swoimi pomysłami na wykorzystanie kart Story Bits na lekcji. Jednak takich tekstów w internetowej przestrzeni już trochę podobno powstało – zrodziło się więc pytanie, czy mój wpis okaże się przydatny. W końcu muszę poświęcić na jego przygotowanie niemało czasu, zatem dobrze by było, żeby jednak zainteresował choć jednego czytelnika. I tutaj przyszło olśnienie – napiszę dla nas, rusycystów! Nauczyciele rosyjskiego dość często narzekają na brak ciekawych materiałów i na ogromną dysproporcję w nauczycielskich zasobach między nimi a anglistami. Czas pokazać, że można tworzyć zajęcia z rosyjskiego równie ciekawie. Z racji bliskości języków poniższe pomysły można wykorzystać również na lekcji języka polskiego jako obcego.

Wahałam się jednak nadal, czy taki post publikować. Brzmi trochę jak reklama, a ja nie planowałam tu niczego reklamować – mój blog z założenia jest niekomercyjny – i z tego, że o swoich pomysłach piszę, nie czerpię żadnych korzyści, może poza satysfakcją, że komuś (mam nadzieję) pomagam. Dlatego nie namawiam nikogo do kupowania konkretnych materiałów, możecie posiłkować się tymi gotowymi kartami, ale możecie też wykorzystać dowolne inne fotografie, nawet te zamieszczone na różnych stronach podręcznika. Ważne, żeby przedstawiały ludzi, ale też miejsca czy przedmioty. Ja, zanim kupiłam karty Story Bits, do podobnych celów używałam po prostu różnych zdjęć.

Post mój będzie więc krótki, postawiłam w nim na praktyczną gramatykę. Potraktujcie go jako źródło inspiracji do dalszych własnych poczynań 🙂

 

1.Ćwiczenie aspektu czasownika

Wybieramy pary fotografii/ilustracji, które w jakiś sposób się ze sobą łączą (np. jedna para to obrazki przedstawiające jedną osobę, która jest w dwóch różnych miejscach albo w ogóle dwa miejsca). Zadaniem studentów jest najpierw podanie nazw czynności (w bezokoliczniku, w obu formach), a następnie utworzenie zdań z formą dokonaną i niedokonaną, np. robić-zrobić, pić-wypić: Rano Kasia robiła zakupy. Kasia zrobiła już zakupy, teraz pije kawę z koleżanką.

W wersji bardziej rozbudowanej, można poprosić kolejną osobę o położenie obok następnej karty z tą samą postacią, i o nawiązanie do poprzednich zdań: Rano Kasia robiła zakupy. Kasia zrobiła już zakupy. Potem Kasia piła kawę z koleżanką. Kasia już wypiła kawę i teraz je obiad w restauracji… Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby w trakcie ćwiczenia wprowadzać też inne postacie, które w tym samym czasie zajmowały się jeszcze czymś innym.

2.Dialogowe transformacje

Studenci otrzymują ilustracje z różnymi postaciami, do których muszą dopisać pojedyncze kwestie dialogowe (można wykorzystać do tego karteczki samoprzylepne w kształcie dymków komiksowych) w pierwszej osobie liczby pojedynczej lub mnogiej. Następnie wszystkie ilustracje zostają wymieszane, każdy student losuje jedną, jego zadaniem jest przeczytanie dialogu i przekształcenie zdań, zaczynając od On powiedział, że… Można to zadanie powiązać również z krótszymi lub dłuższymi historiami.

3.Przypadkowy profil osobowy

Ćwiczenie świetnie się sprawdzi leksykalnie jako prezentacja osób i gramatycznie jako powtórka przypadków. Każda para lub indywidualny student otrzymują zestaw kilku obrazków, co najmniej jedno zdjęcie musi przedstawiać głównego bohatera. Na podstawie sytuacji z ilustracji studenci muszą opowiedzieć krótko, kim jest ta osoba, co robi, gdzie, co lubi, czego nie, itp. – akceptujemy wszystko, co jest poprawne i logiczne. Warunek jest jeden: w prezentacjach muszą być użyte wszystkie przypadki przynajmniej jeden raz. W ramach powtórki można zebrać je wcześniej na tablicy. Im dłuższe i zabawniejsze opisy, tym lepiej.

4.Świetlana przyszłość

Studenci pracują w parach. Jedna osoba z pary przyjmuje rolę wróżki, druga – klienta. Wróżka na podstawie interpretacji losowo wyciągniętych kart przedstawia klientowi, co ten będzie robił/zrobi w najbliższej przyszłości. Później następuje zamiana ról. Po wykonaniu ćwiczenia studenci powinni na forum grupy opowiedzieć krótko o tym, jaka jest wizja ich przyszłości.

5.Gdybyś był…

Zadanie polega na ćwiczeniu trybu przypuszczającego poprzez stawianie hipotez do wybranych ilustracji. Nauczyciel prezentuje jedno zdjęcie i prosi o opisanie sytuacji, studenci mogą ją dowolnie zinterpretować. Następnie pierwszy w kolejności student układa zdanie hipotetyczne z „gdyby”. Kolejny musi kontynuować, nawiązując do poprzedniego zdania, np.:

Student 1: Gdyby Kasia nie rzuciła pracy, miałaby teraz pieniądze.
Student 2: Gdyby Kasia miała pieniądze, pojechałaby teraz na wakacje, …

Kiedy każdy student dołoży swoją cegiełkę do tej ilustracji, nauczyciel prezentuje kolejną fotografię.

Jeśli spodobały Wam się moje pomysły, dajcie znać w komentarzach, a przesyłając je dalej nie zapomnijcie o zaznaczeniu źródła.

Korzystacie z ilustracji przy okazji ćwiczeń gramatycznych? Podzielcie się swoimi pomysłami – niech moc inspiracji będzie z nami!